pick
Een somber boek.
Soms denk ik dat ik Toon Tellegen volkomen begrijp, en een zin later heb ik geen flauw idee waar hij het over heeft. Dat is denk ik de schoonheid van zijn boeken; iets zo bekends en toch zo abstracts. De krekel ben ik zelf, natuurlijk. Maar de olifant ook, en de mier ook en en de eekhoorn ook. Misschien zijn we allemaal wel alle dieren en komen ze gewoon af en toe tevoorschijn. Om honingtaart te eten.